Clean Language
Clean Language is ontwikkeld door David Grove. Hij was een psychotherapeut gespecialiseerd in trauma verwerking. Hij heeft onderzoek gedaan naar het effect van de vraagstelling bij de cliënt. In dit onderzoek kwam hij tot de ontdekking, dat wanneer er woorden gebruikt werden die niet gelijk waren aan die van de cliënt, dit verstorend werkte. Het haalt de cliënt vaak uit zijn eigen gedachtewereld of metaforisch landschap. Het zorgt ervoor dat de cliënt de aandacht moet vestigen op wat de vraag was en zorgt daarmee dat ze uit het proces gehaald worden waar ze op dat moment in zitten.
Zijn onderzoek naar dit effect heeft uiteindelijk geleid tot het ontwikkelen van Clean Language en de Clean Questions. In essentie is dit een set vragen die zo ontwikkeld zijn dat ze het proces van de cliënt zo min mogelijk verstoren, terwijl deze de therapeut in staat stelt de aandacht van de cliënt te sturen naar specifieke plekken van het mentale model of metaforische landschap.
Systemic Modelling
Toen Caitlin Walker bekend werd met David Grove en zijn werk intrigeerde dit haar zo zeer dat ze zeer nauw samen is gaan werken met hem. Ze wilde er achter komen hoe zij andere deze simpele en zeer effectieve manier van vragen stellen kon leren. In haar eigen leer traject is ze Clean Language toe gaan passen bij haar werk met groepen mensen, eerst bij kinderen en later bij volwassenen. Het effect wat zij hierbij waarnam is dat mensen door middel van hun nieuwsgierigheid naar verschillende modellen een beter begrip kregen van hoe dingen werken. Niet alleen voor hen zelf maar ook voor anderen. Dit wederzijdse begrip leid ertoe dat mensen op gaan komen voor anderen in de groep, aangezien men nu snapt dat doorgaan op de huidige manier niet zal werken.
Caitlin heeft een boek geschreven over haar werk met Clean Language, bij de jongeren maar ook in de zakelijke wereld, dit boek heet: “From Contempt to Curiosity”. In haar boek beschrijft ze haar weg met clean en hoe haar werk uiteindelijk geworden is wat wij nu Systemic Modelling noemen.
Pascal over Clean Language
Voor mij is Clean Language veel meer een manier van denken en doen dan iets anders. Het is iets wat onderdeel geworden is van mijn zijn, dat wil niet zeggen dat ik altijd Clean ben maar dat het wel heel dicht aan de oppervlakte ligt, binnen handbereik en zo voor het grijpen.
Uiteindelijk is het een set oefeningen, gedragingen en vaardigheden, die gebruikt kunnen worden om, op een zeer effectieve manier, zowel bekende als onbekende informatie uit een systeem te halen.
Dit laatste wordt “emergent knowledge” genoemd. Het fenomeen wat ik vaak beschrijf als: mezelf iets hoor zeggen wat ik eigenlijk nog nooit zo verwoord of bedacht heb. Dat is iets wat ik al heel lang ken en wat voor mij een van de mooiste dingen is die Clean Language mij kan bied.
Deze “emergent knowledge” is veelal als een puzzelstukje dat precies op de juiste plek in eens het plaatje compleet maakt. Iets wat inzicht geeft of zaken aan elkaar verbind waardoor iets voor mijzelf een stuk helderder wordt dan dat het daarvoor was.
Bij Clean Language streven we ernaar om zo min mogelijk van onze eigen modellen toe te voegen aan onze vragen en om zoveel mogelijk bewust te zijn als het zich toch voordoet. Dit resulteert er vaak in dat we minder aannames maken en onze nieuwsgierigheid gebruiken om mogelijke aannames, die we hoe dan ook hebben, gaan toetsen. Deze Clean houding is meer en meer van belang voor mij geworden, het helpt me om beter te luisteren, om beter te begrijpen wat andere bedoelen, en om waarde te vinden in verschillende ideeën en meningen.